Terug

Het is tijd om los te laten

OVER VALKUILEN EN LOS LATEN

 

Ben jij je bewust van jouw valkuilen? En probeer je ze angstvallig te vermijden OF accepteer je dat die valkuilen er zijn en dat je er dus alert op moet zijn?

Het is tijd om nu écht te gaan luisteren,

de signalen zijn er niet voor niets!

Ik zal in deze blog het een en ander met je delen. Het is zowel goed voor mezelf om hierop te reflecteren en mogelijk heb jij er iets aan, waardoor ook jij op jouw manier kunt groeien.

Het een hoeft het ander niet uit te sluiten…

Ik kan er nog steeds zijn voor mijn gezin. Ten volle. Tegelijkertijd kan ik ervoor kiezen óók te investeren in mezelf.

De afgelopen maanden hebben in het teken gestaan van het wennen, het aanpassen aan de nieuwe omgeving, andere mensen, de taal, de cultuur, het eten etc. etc.

De vraag die ik de laatste periode vaak gesteld kreeg was hoe IK het hier vind. En helaas moet ik de conclusie trekken dat ik deze vraag iedere keer beantwoordde met het verhaal over de moeite die het vooral de oudste kost om zich aan te passen…

Waar ben ik zelf?

Hoe zie IK Ghana? De situatie waarin we ons bevinden?

Ik ben in één van mijn valkuilen gestapt: het zorgen voor anderen.

En is daar iets mis mee dan, zou je je kunnen afvragen. Op zichzelf niet, MAAR het is wel belangrijk dat ik ook goed voor mezelf zorg.

Ik ben van het type ‘practice what you preach’ en juist dat heb ik onvoldoende gedaan!!!

Vele vrouwen heb ik geholpen

op momenten dat het ze aan energie ontbrak, ze het even niet meer zagen zitten, ze verandering wensten in hun situatie etc. De volgende onderwerpen kwamen aan bod:

• Zorg goed voor jezelf

• Laad je batterij op door iets te doen dat je leuk vindt

• Ga op zoek naar datgene waar je blij van wordt

• Zorg voor ‘ME-time’

• Zorg voor ‘WE-time’, want juist ook die Quality-time met je partner is belangrijk

• Doe een stapje terug wanneer je jezelf voorbij rent

• Ben lief voor jezelf

Blijkbaar had ik er duidelijke signalen voor nodig

om te kunnen LOS laten. Sterker nog; ik had geen keuze meer!

De combinatie van:

-slecht en te weinig slaap

-continue in de ‘stand-by-modus’ staan (vb het kan zijn dat ze vanuit school bellen, dus ik kan nu beter niets plannen)

-vele uren in de auto om de jongens mee weg te brengen en op te halen

-Nadenken over wat we nu nog konden aangrijpen om verandering in de situatie aan te brengen

-Op die schaarse momenten die ik mezelf gunde om te ontladen te veel van mezelf vragen (work-out en zwemmen)

Ik heb niet goed naar mijn lichaam geluisterd

of in ieder geval niet goed genoeg!  Ik ben in die valkuil gestapt. En op dat moment heeft mijn lichaam voor mij beslist!

3 weken geleden toen ik in de ochtend wilde opstaan, blokkeerde mijn rug volledig. Mijn man was in het buitenland voor zijn werk en het lukte me alleen met de hulp van mijn oudste om de wc te bereiken; voetje voor voetje met veel pijn en een lange tussenstop.

JA, dat is dan wel weer POSITIEF; ik heb geleerd van mijn ‘fouten’ uit het verleden en vraag om hulp en accepteer ook gemakkelijker hulp die anderen aanbieden.

Ik hoopte, tegen beter weten in, dat ik eenmaal terug in mijn bed met wat rust en doorzettingsvermogen ik vervolgens wél zou kunnen opstaan. Niet dus! Resultaat: een telefoontje naar de kliniek.  Om een lang verhaal kort te maken, Ik MOEST mee met de ambulance om de juiste zorg en medicatie te kunnen krijgen.

Ik had geen andere keuze dan LOS te laten; letterlijk en in iedere zin van het woord.

Lieve mensen hier om me heen hebben de jongens opgevangen, via deze weg wil ik jullie nógmaals heel hartelijk bedanken. Jullie weten zelf heel goed wie dat zijn.

Mijn man is een dag later (een dag eerder dan gepland) naar huis gekomen.

Zelf was ik volledig afhankelijk van het verplegend personeel. In eerste instantie niets durven drinken omdat ik dan naar het toilet zou moeten en juist dat behoorde écht niet tot de mogelijkheden. Dus ja; volledig LOS laten!

Na een dag of 5 mocht ik weer naar huis; met een behoorlijke hoeveelheid medicatie, rust, fysio en voorzichtig aan oefeningen en wandelen terug opbouwen.

Het was duidelijk dat de Ghana tour, die we gepland hadden tijdens de vakantie een week later, geannuleerd moest worden. We hadden er enorm naar uit gekeken om vooral ook de prachtige natuur te gaan zien, de olifanten zo dichtbij dat we ze bijna konden aanraken….

Maar dus ook dat LOS laten.

En toen kwam 3 dagen later het nieuws dat mijn oma, die ik altijd een heel warm hart heb toegedragen, was overleden. Ik gunde haar de rust waarnaar ze al langer verlangde en toch maakte het me enorm verdrietig. Ook nu moest ik LOS laten.

Onder normale omstandigheden had ik het vliegtuig gepakt en was ik naar haar toe gegaan en had ik de begrafenis bijgewoond. Vanwege mijn rug werd me dit door meerderen afgeraden…

Ik heb mijn gevoelens op papier gezet, een brief voor mijn oma geschreven. Verdrietig, teleurgesteld en ook wel boos heb ik me gevoeld dat ik dit niet zelf kon delen. Maar DANKBAAR dat mijn moeder dit heeft voorgelezen.

Ik ben ervan overtuigd dat je de signalen moet WILLEN zien

Dit zal echt niet de laatste keer zijn geweest dat ik in één van mijn valkuilen ben gestapt. Ik neem het wel mee deze ervaringen. Ik heb weer een les geleerd.

• Ik voel dat het tijd wordt om nu ook het coachen weer te gaan oppakken

• Ik voel dat het mogelijk is om de focus te verleggen

• Ik voel dat ik het nodig heb om energie te krijgen van te doen waar ik blij van word

• Ik voel dat ik er nóg meer op mag vertrouwen dat het goed komt

Dus … wil jij

weten wat jouw valkuilen zijn?

verandering in jouw situatie?

(leren) LOS laten?

Kortom wil jij weer blij zijn met jezelf en jouw leven?

Dan heb ik goed nieuws voor je!

Vanaf nu ben ik weer bereikbaar voor je!

Ga hier naar het contactformulier of

stuur een WhatsApp-berichtje naar het volgende nummer: 00233 (0)54012 9598

Ik kijk er naar uit om met jou aan de slag te gaan!